13.1 "-No chyba żartujesz"

-No chyba żartujesz
-Nie ja mówię...
-Bardzo śmieszne idę pa- szybko zebrałam się i wybiegłam na szczęście było zielone światło i przeszłam na drogą stronę ale dopiero teraz zauważyłam że ciotka z tym swoim facetem podąża w moją stronę. Zaczęłam iść szybciej. Gdy tak prawie biegłam usłyszałam pisk opon. Odwróciłam się zobaczyłam leżącą ciotkę i tego jej faceta pod kołami jakiegoś samochodu. Od razu zadzwoniłam po policje i karetkę. Jak się później okazało oni chcieli przejść na drugą stronę ulicy jak było czerwone światło by mnie dogonić, mieli nadziej że się im uda ale niestety... A może to i dobrze bo nie muszę wyjść za tego całego faceta? Ciotka nie będzie już nas okłamywać, porywać, mordować? I niewiadome co robić? Nie ważne opinia lekarzy:
Facet- nie żyje
Ciotka- puls słabo wyczuwalny reanimacja do szpitala na ul. Modrzejewskiej tam gdzie jest mój ojciec.OK
Policjanci ustalili:
Wbiegli na ulice na czerwonym świetle gościu z auta nie zdążył wyhamować. Wina ciotki i faceta. Dobra jadę w karetce w końcu darmowa podwózka- pomyślałam.
Gdy już dojechaliśmy do szpitala ciotkę zabrali na operacje, a ja udałam się do ojca. Wiedziałam że jest w złym stanie ale nie wiedziałam czy żyje... Pod salą zobaczyłam zapłakane siostry.:
-Co się stało?-spytałam
-Tata on on nie żyje-odparła Ania po czym wtuliła się w Klaudie. Usiadłam koło nich, Milczałam. Płakałam. Wtuliłyśmy się w siebie po ok. 30min. Zaczęłam powoli dochodzić do siebie i przypomniałam sobie o ciotce.:
-Musimy iść zobaczyć co z ciotką.
-Ale co się stało?- spytały wspólnie
-Miała wypadek. Powiedziała mi że mam wyjść za jakiegoś faceta ja do niej że żartuje i wybiegłam w tamtąd przeszłam przez ulice i zobaczyłam że idą w moją stronę zaczęłam biec i usłyszałam pisk opon jak się okazało chcieli przebiec przez ulice na czerwonym świetle ale im się nie udało. Auto nie wyhamowało wpadli pod nie. Facet nie przeżył a ciotka miała słaby puls. Idziecie?
-Tak
Ruszyłyśmy razem doszłyśmy pod sale akurat wychodził lekarz zapytał czy ktoś z rodziny. Klaudia postanowiła udawać córeczkę ciotki.:
-Ja jestem córką.
-Robiliśmy wszystko co w naszej mocy ale niestety... Pańska mama nie żyje.
Stracić dwie osoby jednego dnia jak tak można!!! Chodź za ciotką nie będę płakać ja jej przecież nie znałam...
-Wiedziały pani że pańska mama miała raka? Musi się pani jak najszybciej przebadać!!!-odparł doktor
-Oczywiście umówię się na wizytę.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Oto kolejne opowiadanko!!!
Mam nadziej że się podobało:))
Zamierzam jutro wstawić coś w stylu wspomnienia do wiersza ale nie wiem jak to wyjdzie :-/
Pozdrawia ToJa